Benzinebonnen uit 1973 – een crisis is een kans.

Ik roep wel vaker: elke crisis is een kans. Wetenschappers komen nu ook tot die conclusie en verklaren: ‘Een crisis is een collectieve ervaring die de ogen opent. Het falen van oude ideeën wordt aangetoond, nieuwe ideeën zijn opeens haalbaar’.

Met name de ideeën in de financiële markten hebben gefaald. Daarbij geholpen door overheden. Gek genoeg wordt voor de oplossing van de crisis gedacht aan meer markt en aan meer (Europese) overheid. Burgers hebben vervolgens 2 mogelijkheden. Of ze geven toe aan hun machteloze populistische woede (en stemmen niet of op figuren die de crisis niet oplossen). Of ze nemen het heft in eigen handen. Ik kies voor die laatste mogelijkheid. Niet langer als passieve klant afhankelijk van bureaucratische instanties, maar onze eigen auto delen, zelf met zonnepanelen op eigen dag elektriciteit  opwekken en zelf onze eigen groente verbouwen.

Anno 2012 is dat geen grijze wollensokkenhouding meer, geen kleinschalig activisme, maar de invulling van duurzaam burgerschap.